donderdag, april 18, 2013

Pech voor Tracy

19 Marathons heb ik gelopen tijdens mijn loop- carriere . Ik deelde dezelfde mening die een paar andere lopers in Vrijheid Blijheid hebben dat deze glorieuze afstand niet meer iets voor me is. In een email kreeg ik van iemand een vraag:” Zullen wij het proberen om onder de 4 uur samen te lopen in Rotterdam?” Nee, dat doe ik niet meer! mailde ik terug ik. De e-mailer mailde : “ maar ik zou het leuk vinden om het samen te proberen.”


Die jongen, Peter Out, heeft tot nu toe niet onder de 4 uur gelopen. Hij zou dit makkelijk kunnen halen wanneer de afleiding om te wandelen niet te groot was. Met mij erbij omdat ik loop met mijn jongere zus’s  in mijn hoofd, “nooit wandelen, “  gingen wij dit voluit proberen. Ik was makkelijk over te halen omdat ik het geweldig zou vinden om 3.55 te halen voor Boston 2014. Door weer en wind ging ik elke training tegemoet. Ik liep Schoorl, Den Helder Schagen, Spaarnwoude, en ik trainde veel en lang door de weeks.

Drie weken geleden krijg ik een raar gevoel in een kuit door de kou. Ik ging en moest veel minder lopen. Na 45 minuten twee weken geleden kreeg ik het gevoel alsof je een extra sok aan hebt. Helaas komt nu dat gevoel na 20 minuten lopen. Mijn linker Achillespees prikt en bonkt. Het hele gebeid is opgezet. Ik duimde en hoopte op een wonder in de laatste week maar had er, zoals in Nederland wordt gezegd, een hard hoofd bij. Onwijs jammer! Zo jammer. Ik wilde voor mijn jongere zus lopen , wat mooi’s neerzetten voor haar. Die jongen is eigenlijk een man en vader van een prachtige tweeling en hij heeft ook zijn best gedaan voor zijn trainingen! Hij ging zelfs met de marathon groepstrainingen in Amsterdam gevolgd. Met de betere temperatuur bij Rotterdam voelde mijn been soepeler maar na 6km kreeg ik precies de hetzelfde gevoel. Ik liep tot 13km maar ik wist dat ik zeer verkeerd bezig was.

Vanmiddag kreeg ik te horen dat ik een stress fractuur heb. Ik heb mijn 20e marathon niet uitgelopen. Ik wilde zeer graag dit doen symbolisch voor mijn zus en samen met Peter Out. Na gisteravond met die toestand in Boston besefte ik dat er ergere dingen zijn.

Groeten, Tracy

2 Comments:

At 8:24 p.m., Blogger gerard klaase said...

Tracy, never say never. We gaan vast nog wel eens een marathon lopen.
De drive is er nog steeds, en ja, het is ook wel eens goed om te relativeren.
Veel succes met je herstel.

 
At 11:44 p.m., Anonymous Hanneke said...

Zoals een Oud-Hollandsch spreekwoord zegt (1914) Beter ten halve gekeerd, dan ten heele gedwaald,

 

Een reactie posten

<< Home