Hardloopwetenswaardigheden van Dr. Ron

De eerste vrouwelijke marathonlopers

De Boston Marathon heeft één van de moeilijkste parcoursen ter wereld, maar staat ook bekend als de marathon met de eerste vrouwelijke marathonloper.
Hoewel de organisatie vrouwen pas in 1972 toeliet, liep Roberta Gibb de wedstrijd al in 1966 met succes uit.

Gibb raakte geïnspireerd door een uitspraak dat vrouwen fysiek niet in staat zouden zijn om een marathon uit te lopen. Ze verstopte zich in de bosjes bij de start en liep met een slobberige capuchontrui om niet op te vallen. Hoewel ze nooit officieel meeliep, voltooide ze de 42 kilometer en 195 meter in 3 uur en 21 minuten.

Een jaar later was Kathrine Switzer niet de eerste vrouw die deelnam, maar wel de eerste die zich inschreef. Opvallen deed ze ook, want ze vermomde zich wel als man, maar tot de start. Boze officials probeerden haar letterlijk nog uit de race te duwen, maar ze kreeg bescherming van de andere deelnemers en finishte uiteindelijk in 4 uur en 20 minuten.




Run with the flow
Waarom is het lopen de ene keer een gevecht tegen jezelf en lijkt het de week erop alsof je zweeft?

Het ligt niet aan je conditie, maar heeft alles te maken met een goede ‘flow’.
Je vergeet de dagelijkse beslommeringen compleet en gaat helemaal op in een activiteit. Het lijkt alsof je op dat moment alles moeiteloos aankunt zonder ergens anders aan te denken. De term flow is bedacht door de Hongaarse wetenschapper
Csikszentmihalyi (probeer dat maar eens in één flow uit te spreken) en geeft de optimale staat van ervaring weer. Je bent immuun voor druk, zonder zorgen voor het resultaat. Handelingen verlopen met minder moeite en spontaner dan normaal.
Er treedt een gevoel van onoverwinnelijkheid op. Heerlijk!

Maar waarom laat dat gevoel je in de steek als je het echt nodig hebt, bijvoorbeeld bij een Coopertest?

Een trimmer.