Stet-Cross niet voor watjes

Kort verslag van 26ste Stet-Cross

- na de start richting zee dan direct linksaf eerst het strand afjakkeren langs de bovenkant aan de duinenrij
-daarna linksaf over wegschuivend zand ,opwaarts klauterend richting de grote parkeerplaats
-naar beneden richting dorp en direct de zandbak in en maar weer proberen te ‘zweven’ over het zand
-wéér langs de duinen terug van waar je vandaan kwam

“Wie bedenkt nou zo’n parcours !” denk je dan onder het hardlopen.
Maar goed het is nu eenmaal niet voor niets de Cross en, je was vooraf gewaarschuwd, een hele zware.
”Kom op watje, ze doen allemaal net of het geen moeite kost dus: jij óók niet.”

Eenmaal op de Reyndersweg richting pier de draad weer oppakken en wat voelt dat asfalt onder je voeten lekker.

Na de pier: windje mee, het zonnetje op je rug en over het harde gedeelte.
Op naar de finish en dat laatste traject de automatische piloot aan.
Nog één keer omhoog en bijten en.... jawel, de aanmoedigingen van enkele Vrijheidblijders over dat laatste “valse kreng”van een strandopgang doen je goed.

Patty en Gé, Gerard en Peter bedankt!

Hier wat foto's van Marco van Etten. Marco bedankt.