Je hebt de gewone temperatuur en de gevoelstemperatuur. Die laatste is hoofdzakelijk afhankelijk van de wind. Als lucht langs onbedekte lichaamsdelen waait, verdampt vocht op je huid. Dat laat de temperatuur van je lichaam dalen. Hoe harder de wind, hoe harder gevoelsmatig de daling. Ook luchtvochtigheid speelt een rol. Want droge lucht laat meer vocht verdampen dan vochtige. Hoe weet je dan hoe koud het gevoelsmatig is? Er zijn omrekensystemen op internet te vinden, maar die zijn ingewikkeld en er is niet één standaardmethode. Gevoelstemperatuur is dus een beetje nattevingerwerk en hooguit een indicatie. Steek die natte vinger omhoog bij 0 graden Celsius en windkracht 6 en het voelt als min 8 graden Celsius.
· Het KNMI gebruikt het begrip gevoelstemperatuur alleen als het snijdend koud is.
· De bekendste berekeningsmethode, aldus het KNMI, is die van de Amerikaan Robert Steadman.
· Die gaat uit van het evenwicht tussen het warmteverlies en de warmteproductie van een gezond persoon.
· Wie het wil, kan de gevoelstemperatuur laten berekenen op http://tinyurl.com.voeltemp
Als je lang in een omgeving bent waar het min 30 graden is, voelt een object van min 5 graden dan lekker warm?
Waarschijnlijk wel. Dappere onderzoekers die in zeer koude bergmeren duiken, waar de temperatuur beneden de 10 meter soms daalt tot enkele graden boven het vriespunt, ervaren de watertemperatuur van 15 graden aan de oppervlakte als weldadig. Maar dat duurt niet lang. Als je interne thermometer is “gereset” door een hogere omgevingstemperatuur, voel je dat 15 graden ook akelig koud is. Van min 30 naar min 5 is waarschijnlijk eenzelfde sensatie.
Koud aanbevolen!: De Antarctica Marathon.
Hardlopen op de Zuidpool bij temperaturen tussen de -26 Gr.C en -34 Gr.C. Bij straffe wind is de gevoelstemperatuur nog eens 12 graden lager. Heroïek verzekerd.
De ultieme uitdaging voor de megalomane marathonloper is om op alle zeven continenten een marathon te lopen. Hij heeft voor Antarctica jaarlijks slechts één kans. De eerstvolgende marathon op de Zuidpool vindt plaats op 10 maart 2010 op King George Island en wordt wel “The Last Marathon” genoemd. Het is ook mogelijk een halve marathon af te leggen.
Het parcours van The Antarctica Marathon voert langs de wetenschappelijke onderzoekscentra van Uruguay, Chili, China en Rusland. Wetenschappers zorgen voor water, medische hulp en de onontbeerlijke aanmoediging. Je start om 9 uur ’s ochtends en hebt 6,5 uur de tijd om te finishen. De organisatie heeft het recht om je tijdens de race te diskwalificeren, wanneer je jezelf in gevaar brengt door vermoeidheid, ademhalingsproblemen of uitdroging.
Overigens heb je geen speciale schoenen nodig, zelfs niet voor de beklimming van de Collins Gletsjer. Met een certicaat en medaille kun je het thuisfront bewijzen dat je deze ultieme beproeving hebt doorstaan!
Webtip:
www.antarcticamarathon.com (Inschrijving voor 2010 is waarschijnlijk gesloten vanwege grote belangstelling).
Een trimmer.